Bevlogen buurt, bevlogen mensen
Vanmiddag liepen Rob van Veelen (bij de meeste actieve buurtgenoten op diverse manieren bekend) en ik door de Indische Buurt. We waren op zoek naar plekjes waar een verhaal achter steekt en die door niet zoveel mensen bezocht worden. Plekjes die interessant zouden kunnen zijn voor een wandeling met en voor nieuwe en oude buurtgenoten. Het was mijn tweede ontmoeting met de bevlogen Rob ('pensionado en fulltime vrijwillliger', zoals hij zichzelf noemde in zijn eerste email aan mij). Het was een heerlijke wandeling (het weer speelde gelukkig ook mooi mee, unlike vanmorgen, toen het nog pijpenstelen regende) en we ontmoetten nog een aantal leuke, interessante buurtgenoten ook, zoals bijvoorbeeld Santa Maria van de Majella, waar 'jongeren met een rouwrandje' worden opgevangen op weg terug naar een betere positie in de buurt; we liepen voorbij tante Gerritje van 'Buurtatelier Tante Gerritje' aan de Valentijnskade, bij dat bijzondere rood-gele bruggetje; en Farnosh die zich met allerlei projecten bezighoudt in de Meevaart.
Natuurlijk zit zo'n buurthuis vol bevlogen mensen (de een meer dan de ander). Denk ook aan Buurthuis Archipel, waar Shazia en Anna zo bevlogen bezig zijn het fijn te maken voor allerlei mensen in en rond het Makasserplein. De meeste 'buurthuizers' hebben het zooo druk, dat het nog wel even zal duren voordat ik met tekenles aan jongeren ga beginnen, maar dat is niet erg. Net als de buurtwandeling van daarnet die waarschijnlijk pas voorjaar 2019 van start gaat. Een lange aanvliegroute maakt een mooie landing ook beter mogelijk dan een korte!
Ook buiten de buurthuizen vind ik in de Indische Buurt bevlogen mensen: de ondernemers in de Javastraat, bijvoorbeeld. De meiden die ik wekelijks zie in 'Burgers & Shakes' en daar zich een slag in de rondte werken om het iedereen naar de zin te maken (wat een zakken met aardappels liggen daar altijd opgestapeld haha). En de Turkse bakkers die zulk heeeerlijk baklava maken, mijn kinderen en ik zijn er dol op. En wat te denken van die altijd goedlachse vrouwen achter de balie in de 'Balkonie'? Daar hebben een van mijn zoons en ik vlak na aankomst in de buurt onze eerste 'grote' aankopen gedaan. En dan hebben we nog de 'fluitende fietser', de 'zingende zuurpruim' en de 'rennende rappers' die ik op straat heb zien langskomen.
Elthetho, de protestantse kerk in de Javastraat, wat zitten daar een bevlogen mensen! Eigenlijk heb ik ze maar een keer van dichtbij kunnen zien, tijdens de 'vlooienmarkt' eind september. Allemaal flink op leeftijd, maar zo bezig met het lot van anderen! Ben en Evelien, onze bovenburen in de Balistraat, hebben me over hen verteld. En onze onderbuurvrouw, Marleen, die er elke dag komt (of in elk geval elke week een paar keer naar de avonddienst), die sprak er ook vol liefde en respect over. Niet alle bevlogenen staan kennelijk voortdurend in het spotlicht. Dat hoeft ook niet (hoewel de Indische Buurt 's avonds heel veel leuke spotlichtplekjes heeft.
Als de dag voorbij is en ik uit mijn kamerraam kijk, zie ik - door de Benkoelenstraat heen - de kleurige lichtjes van de 'Kleine Admiraal'. Zo gezelllig (en in het weekend bijna de hele nacht aan), 's ochtends lekker wandelen met Rose, onze Ceagle (Cocker-Beagle mix) en dan de gezellige resten van de nacht ervoor zien op het altijd uitnodigende terras en die heerlijke bank in het Badhuis.
En dit alles in die mooie, historische rijke Indische Buurt, een buurt die mijn hart heeft gevangen.
