Leven is geen kunst?

Ik heb altijd al getekend en geschilderd, maar toen ik na de middelbare school naar de kunstacademie wilde, mocht dat niet van mijn ouders. Reden: 'Kunstacademie is een ticket naar armoede, zoon'. Ik voel me niet te oud om alsnog naar school te gaan, maar mijn prive-omstandigheden (waaronder de financien) laten het helaas niet meer toe. Maar wat geeft het: veel geslaagde kunstenaars zijn net als ik selfmade. Ik loop de route wel alleen! Nou ja, alleen ... vanmorgen was ik bij ViiA, de vrijwilligerscoordinator in Oost, aan het Beukenplein, vlakbij het OLVG-Oost. Daar ben ik gekoppeld als maatje aan een oudere heer met Parkinson, maar ook met kunstacademie! Hij wil graag (weer) tekenen en schilderen en een wandeling in zijn rolstoel vindt hij ook fijn. Komen die heer en ik alsnog aan onze trekken.

Wat zijn er toch veel organisaties actief in de Indische buurt! Zo was ik - wijzer geworden na mijn buurtwandeling met de buurtgids vorige week zaterdag - weer opnieuw te vinden in buurtcentrum 'Archipel', aan het Makasserplein. Daar sprak ik met Anna en Henk, die beiden helemaal enthousiast werden bij het vooruitzicht wat kinderen en ouderen met mij te verbinden. Kinderen die een kwetsbare achtergrond hebben en zich op school niet altijd 'top' voelen. Ouderen met een al dan niet aangeboren hersenletsel. Twee heel verschillende doelgroepen, maar met een gemeenschappelijk verlangen: 'ik wil graag tekenen!' 

En dan is er 'Wijkkunde', een project van de Indische Buurtbalie, dat mensen - zoals ik - helpt met het realiseren van een nieuw project voor bewoners van de wijk. Mijn motto: 'Als je tekent zie je meer'. Meer verklap ik nog niet, want dat krijgen jullie wel te lezen en horen als het project helemaal rond is. En dan kom je lekker met me mee! 

Intussen ben ik ook weer aan het tekenen en schilderen thuis, mijn laatste portret kwam gisteravond af: een tekening in houtskool van de Schotse kunstenaar Alan Davie (https://www.instagram.com/p/BpBkoagCh4i/?utm_source=ig_web_button_share_sheet). Gisteren tekende ik de scene (in inkt) van wat ik zie als ik op mijn balkonnetje zit, kijkend naar de buren in het 'Van der Pek blok' (https://www.instagram.com/p/Bo_2P-pics1/?utm_source=ig_web_button_share_sheet) 

Het zou zomaar kunnen dat je me een keer ziet zitten op het Javaplein, voor de bibliotheek of bij het Badhuis. En de omgeving ziet tekenen of schilderen. Kom gerust kijken wat ik doe, ik hou van contact tijdens het werk. 

Leven is kunst! 

Groeten uit de Balistraat,

Camille