Bericht
Arto Lokalo 1 gezien door een deelnemer
Uitnodaging
Vorige zaterdagavond was ik in Amsterdam Oost, bij Arto Lokalo. In de Meevaart, aan de Balistraat. In Amsterdam, dat spreekt voor zich, vanwege Amsterdam Oost. Een mooi initiatief met een uitnodiging om gedichten of andere teksten voor te lezen. Een uitdaging ook, in combinatie met andere mensen die ook al van zich deden spreken. Dichters, schrijvers, voordragers van verhalen, twee klassieke liederen op piano door een jonge vrouw en een jonge man die staande komedie deed. Zo probeer ik ook nu om dit zoveel mogelijk in Nederlandse verwoordingen voren of naar buiten te brengen, valt me in. Dat sluit aan op de voertaal van deze avond, Nederlands, inclusief moderne aanvullingen. Zo gaat dat met taal, zo is dat met en in kunst. Deze vorm mag je gevoeglijk kleinkunst noemen, het zogeheten gebeuren vond plaats en kreeg gestalte in een niet al te grote zaal. Wel met groot enthousiasme en het zou van hooghartigheid, dedain, getuigen om er iets kleins van te maken. Niet los daarvan zijn bijvoorbeeld Beatles en Stones ook in qua oppervlakte kleine zalen begonnen. Dat staat los van de inhoud, de betekenis van deze avond, waarvan er als het goed is meer volgen. Het gaat om verschillende aspecten. Mensen uit de buurt, de omgeving, dichter bij elkaar brengen. Dat lijkt in Amsterdam Oost prima te lukken. In de Meevaart was veel te doen, of beter gezegd van alles en nog wat. Wat de voordrachten betreft, met recht multicultureel. Multi en cultureel, in verschillende ruimtes, zalen en zaaltjes. Dat is volgens mij zoals het hoort, als het gaat om samen leven. En dat is wat in de Meevaart, als voorbeeld, gebeurt. Op kleine schaal, dat is waar. Dat is anders dan in een voetbalstadion met twee vijandige kampen, om een tegengesteld en vaak niet al te fraai voorbeeld te noemen. Maar ja, hier gaat het vooral om vrijwilligerswerk. Wat natuurlijk een woord is met twee tegenstellingen, vrijwilligers en werk. Het gaat om mensen die zich met hart en ziel inzetten voor anderen. Dat ze daar ook zelf een goed gevoel bij krijgen is mooi meegenomen. Voor wat hoort wat is helemaal niet zo gek. Vandaar nu van mijn kant dit bedankje. Wat het horen betreft ging het ook om zien. Dat inspireert, in verschillende vrije disciplines of hoe je dat ook wilt zeggen. De uitnodiging en de avond zelf daagden me uit tot een volgend samengesteld woord. Uitnodaging.
Charles Lemaire.
Vorige zaterdagavond was ik in Amsterdam Oost, bij Arto Lokalo. In de Meevaart, aan de Balistraat. In Amsterdam, dat spreekt voor zich, vanwege Amsterdam Oost. Een mooi initiatief met een uitnodiging om gedichten of andere teksten voor te lezen. Een uitdaging ook, in combinatie met andere mensen die ook al van zich deden spreken. Dichters, schrijvers, voordragers van verhalen, twee klassieke liederen op piano door een jonge vrouw en een jonge man die staande komedie deed. Zo probeer ik ook nu om dit zoveel mogelijk in Nederlandse verwoordingen voren of naar buiten te brengen, valt me in. Dat sluit aan op de voertaal van deze avond, Nederlands, inclusief moderne aanvullingen. Zo gaat dat met taal, zo is dat met en in kunst. Deze vorm mag je gevoeglijk kleinkunst noemen, het zogeheten gebeuren vond plaats en kreeg gestalte in een niet al te grote zaal. Wel met groot enthousiasme en het zou van hooghartigheid, dedain, getuigen om er iets kleins van te maken. Niet los daarvan zijn bijvoorbeeld Beatles en Stones ook in qua oppervlakte kleine zalen begonnen. Dat staat los van de inhoud, de betekenis van deze avond, waarvan er als het goed is meer volgen. Het gaat om verschillende aspecten. Mensen uit de buurt, de omgeving, dichter bij elkaar brengen. Dat lijkt in Amsterdam Oost prima te lukken. In de Meevaart was veel te doen, of beter gezegd van alles en nog wat. Wat de voordrachten betreft, met recht multicultureel. Multi en cultureel, in verschillende ruimtes, zalen en zaaltjes. Dat is volgens mij zoals het hoort, als het gaat om samen leven. En dat is wat in de Meevaart, als voorbeeld, gebeurt. Op kleine schaal, dat is waar. Dat is anders dan in een voetbalstadion met twee vijandige kampen, om een tegengesteld en vaak niet al te fraai voorbeeld te noemen. Maar ja, hier gaat het vooral om vrijwilligerswerk. Wat natuurlijk een woord is met twee tegenstellingen, vrijwilligers en werk. Het gaat om mensen die zich met hart en ziel inzetten voor anderen. Dat ze daar ook zelf een goed gevoel bij krijgen is mooi meegenomen. Voor wat hoort wat is helemaal niet zo gek. Vandaar nu van mijn kant dit bedankje. Wat het horen betreft ging het ook om zien. Dat inspireert, in verschillende vrije disciplines of hoe je dat ook wilt zeggen. De uitnodiging en de avond zelf daagden me uit tot een volgend samengesteld woord. Uitnodaging.
Charles Lemaire.
