Even de hond uitlaten

We hebben een hond, een Cocker-Beagle mix. Het ondeugende beestje wil toch zeker een vier keer per dag uit. Dat betekent dus: via twee steile trappen van twee hoog naar de begane grond (waar buurvrouw met 'Bella', een andere hond) woont. Steeds maar hopen dat Bella niet tegelijk wordt uitgelaten, want Rose (zo heet onze hond) en Bella kunnen .. eh .. niet echt goed met elkaar opschieten. Dat ligt overigens helemaal aan Rose, zo vertelde de plaatselijke dierenarts mij in de kliniek aan de Javastraat, een paar weken geleden, toen ik onze huisdieren daar kwam registreren en Rose last had toevallig van een bacteriele infectie aan haar mond. 'Dat zit hem in de genen van Cockers en Beagles'.

Maar als we veilig langs de voordeur zijn gekomen, dan lurkt het gevaar op straat. We wonen weliswaar niet in het van honden vergeven Banne Buiksloot in A'dam-Noord (waar we vandaan komen, zie link 'Amsterdamse hondenindex'), toch lopen er best veel honden met baasjes in de Indische buurt. Vooral op zondag komen ze uit alle hoeken en gaten en spoelen allemaal richting Flevopark, waar honden van oktober tot mei 'ongelijnd' mogen rondlopen. Een hel voor Rose! Daar gaan we dus - na het een keer geprobeerd te hebben en getuige geweest te zijn van een gevecht tussen Rose (met muilkorf, maar toch) en een Pug - nooit meer met Rose naartoe. 

De eerste stop: een van de twee stukjes grond aan de rechterkant van het Badhuis. Altijd even uitkijken, want ik wil bij de Superette en Wilde Zwijnen natuurlijk niet bekend staan als 'die nieuwe hondenloper die hier altijd staat te zeiken'. Maar 's ochtends zitten daar nog geen mensen op het terras, de eigenaar staat er vaak ook nog niet buiten, dus dat lukt wel. Dito 's avonds, alleen even omlopen in het weekend .. 

Na de plasjes 'op stand', lopen we via het laatste stuk van de Javastraat (en ook het rustigste deel), de aanvliegroute naar het Flevopark, richting de Flevoschool en de 'Nautilus'. 's Ochtends rond negenen zie ik daar vaak de (nog) frisse koppies van de leerlingen op de eerste verdieping en de (nog) enthousiaste leerkrachten voor de klas. Vlakbij staan groepjes Turkse en Marokkaanse moeders gezellig met elkaar de kinderen of de komende dag te bespreken voordat ze weer naar huis lopen (hun kroost veilig binnen). Aan de overkant van de school (niet op de speelplaats, natuurlijk) legt Rose, netjes vlakbij de struiken en uit het zicht van de leerlingen en leerkrachten, een hoopje neer. 

Dan gaan we via de Niasstraat en het Makasserplein weer terug naar de Javastraat. Oversteken tegenover de Febo (altijd even oppassen, hoewel de meeste auto's wel voor je stoppen als je naar het zebrapad toeloopt) en dan via de Benkoelenstraat, tussen de gebouwen van het Fort van Sjako door, naar Balistraat 126. Vlak voordat we thuiskomen nog even checken of Bella de (andere huis)hond er niet ook al aankomt, zo niet ... snel naar binnen.

Vanochtend kwamen we in plaats van Bella 'Tony' tegen, een kat (die volgens onderbuurvrouw Lucie 'van de hele straat' is) die meteen een hoge rug op zet als Rose, die vandaag geen zin in gedoe heeft, langs komt lopen. Die merkt het ook pas als we al half binnen zijn. De twee steile trappen weer op (hoevaak is het groene, kekke poepzakjeshoudertje nu al van Rose's harnasje afgevallen?) en we zijn weer 'tuus'. 

Rose gaat op het matras in de kamer liggen (dat is dus mijn bed 's nachts, want sinds de verhuizing uit Noord heb ik geen slaapkamer meer) en houdt het tot het middaguur voor gezien. Dan mogen we, maar dit keer in vol daglicht, van de Indische Buurt gaan genieten.

En dat doen we ook, steeds opnieuw!