Migrantenouderen, hoezo niet zichtbaar!?
Er leven ruim 5000 migrantenouderen in ons stadsdeel Oost (incl. Indische Buurt). Vaak is dit een vergeten groep. Tijdens publieke bijeenkomsten, bij inspraakgelegenheden, buurtfestivals en andere sociale activiteiten kunt u ze op uw vingers natellen. Ook is ‘Migrantenouderen’ vaak een verwaarloosde thema onder bestuurders, beleidsmakers of sleutelfiguren die zich verre van culturele labels wensen te houden!
Door Salih Turker
De onzichtbaarheid van migrantenouderen komt voornamelijk door de hoge mate van eenzaamheid, fysieke beperkingen en de beperkte beheersing van de Nederlandse taal. Deze kenmerken treffen vooral de 900 Turkse ouderen in ons stadsdeel.
De meeste mensen veronderstellen dat de Turkse ouderen de zorg/hulp vragen binnen hun eigen gemeenschap oplossen. Niets in minder waar! Voor de meeste Turkse ouderen geldt dat ze te maken hebben met wederzijdse verwachtingen met hun kinderen die conflicteren. Maar ook hebben zij een passief gedrag op grond van perceptie van ouder worden. Hierdoor komen ouderen (of hun kinderen) laat of helemaal niet in actie en in tussentijd nijpt hun actuele zorg/hulpvraag meer en meer.
De Turkse Ouderenraad ervaart dat het aanbod van formele zorgorganisaties consequent niet beklijft bij migrantenouderen. Maar is ook blij verrast dat de aantal eigen leden steeds verder stijgt! Dit komt met name door de nieuwe werkwijze en positionering van de organisatie in het sociaal domein en door het adequaat reageren op de hulpvragen.
Voor oudere migranten is van belang dat er voldoende mogelijkheden tot contact en activiteit zijn, dat zij gehoord worden in hun problemen en vragen, geactiveerd worden in hun mogelijkheden en erkend worden in hun waarden & normen.
Wilt u meer info over de Turkse Ouderenraad en zijn activiteiten? Kijk dan op www.turkseouderenraad.nl. Ook verwijzen we u naar het striproman van Stichting Diversiteitsland over ouderenzorg:
